عشق واژه ای زیبا و دل رباست
و همه آنرا تجربه میکنند
خیلی ها در آن شکست
و بعضی دیگر در آن پیروز می شوند
هر کسی نیمه ای گمشده دارد
که با او تکمیل می گردد
دنبال نیمه خود باشید
و بدانید تو دنیا همیشه کسی دیگری انتظار شما را می کشد
عشق واژه ای زیبا و دل رباست
و همه آنرا تجربه میکنند
خیلی ها در آن شکست
و بعضی دیگر در آن پیروز می شوند
هر کسی نیمه ای گمشده دارد
که با او تکمیل می گردد
دنبال نیمه خود باشید
و بدانید تو دنیا همیشه کسی دیگری انتظار شما را می کشد
یک نگاه کوتاه
یک لبخند
گونه ای سرخ از شرم نگاه
ضربانی تند
یک دوستت دارم با لکنت
عشق پنهان ترین پیدای عالم است...
ای رویای ابدیم
ای ممنوعه ی من ؟
چگونه و کجا و چرا ، پنهانت کنم ؟
مگر می توانم
وقتی تمام قافیه ی شعرهایم تویی!
وقتی تمام وجودم پر است از تو
نمی توانم !
بگذار شهره و مجنون دیوانه ی
این شهر شوم...
تو را می خواهم برای پنجاه سالگی
شصت سالگی
هفتاد سالگی
تو را می خواهم برای خانه ای که تنهاییم
تو را می خواهم برای چای عصرانه
تلفن هایی که می زنند و جواب نمی دهیم
تو را می خواهم برای تنهایی
تو را می خواهم وقتی باران است
برای راهپیمایی آهسته ی دوتایی
نیمکت های سراسر پارک های شهر
تو را می خواهم برای
پرسه زدن های شب عید
نشان کردن یک جفت ماهی قرمز
تو را می خواهم
برای صبح
برای ظهر
برای شب
برای همه ی عمر...
مرد من
عاشقانه هایم
تمامی ندارد
وقتی تو
بهترین اتفاق زندگیم هستی
دوست داشتن تو دلیل نمی خواهد
هر کس همچو من
مهربانی چشمانت را
در آغوش می کشید
عاشقت می شد
لذت دنیا...
داشتن کسی ست
که دوست داشتن را بلد است
به همین سادگی...!
این روزها
گفتن دوستت دارم انقدر ساده است که میشود آنرا از هر رهگذری شنید!
اما فهمش...
یکی از سخت ترین کارهای دنیاست
سخت است اما زیبا!
زیباست
برای اطمینان خاطر یک عمر زندگی
تا بفهمی و بفهمانی...
هر دوره گردی لیلی نیست...
هر رهگذری مجنون...
و تو شریک زندگی هر کسی نخواهی شد!
تا بفهمی و بفهمانی...
اگر کسی آمد و هم نشینت شد
در چشمانش باید
رد آسمان رد خدا باشد
و باید برایش
از من گذشت
تا به "ما" رسید...
حرف بزن...!
صدایت را دوست دارم
بگو...
فقط بگو...
در آغوشم بگیر
و درگوشم از "ماندن" بگو
از دوستت دارم هایی که از شنیدنش دلم بریزد...
دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست، مرا شاد میکند
لبخند را به دنیایم هدیه میکند... حتی این روزها گاهی پرواز میکنم
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم...
ما را وصل کرده اند به دلتنگی
دست و پایمان را بسته اند
که هر لحظه قلبمان از جایش جدا شود
و منتظر دیداری دوباره باشد
ما را به ثانیه ها گره زده اند
که دوری را هر ثانیه هزاربار به صورتمان بکوبند
دوری و درد و دلهره...
دلتنگی و دور بودن...
عشق تفسیر عجیبی ست از دوست داشتنت
وقتی دیوانه وار دوستت دارم...!
برای پریدن
لازم نیست پرنده باشم
همین که "تو" بخندی
بال در می آورم
عشق یعنی جسم و جانم مال تو
عشق یعنی پرسش از احوال تو
عشق یعنی از خودم من خسته ام
عشق یعنی به تو دل بسته ام
جهانم تویی
چنان دورت میگردم که هیچکس به این زیبایی جهانگردی را تجربه نکرده
فقط برایم از خنده هایت خاطره بساز...
آنقدر قصه غم انگیز میتوانم برایت بگویم، که از بغض، مثل دیوانه ها به تمام اشک هایم بخندی...
فقط برایم از ماندن بگو...
آنقدر می توانم برایت از رد پاهای بی خبری بگویم...
که کوله بارت را همین حالا برداری...
دوستت دارم هدیه ایست که هر قلبی،فهم گرفتنش را ندارد
قیمتی دارد که هر کسی،توان پرداختش را ندارد
جمله ی کوتاهیست که هر کسی،لیاقت شنیدنش را ندارد
بی شک تو همیشه لایق این هدیه کوچک من هستی
همیشه شعرهای مرا با لهجه ی گل ها شنیده ای
حالا از کدام باغچه قافیه بدزدم
وقتی نفس هایم نفس هایت را کم می آورد...
لرزشی دارد دلم انگار دلتنگت شدم
خوب می دانی که من با عشوه ای خامت شدم
کاش می شد با غزل یک جرعه مهمانم کنی
نیست انگار دلت با من، که درمانم کنی
من که از چشمان مست تو غزل خوان گشته ام
هر دری را غیر تو بر روی این دل بسته ام
منتظر ماندم که شاید یک نظر بر من کنی
ترسم اندوه مرا از کاه چون خرمن کنی
خمره ای دارد دلم، از آب انگور تو پُر
خمره را بگشودم و اشعار من شد همچو دُر
شد شکر ریز از لبت لبهای گرم مست من
مثنوی سرریز شد با یک قلم در دست من
مرد که تو باشی
زن بودن خوب است
از میان تمام مذکرهای دنیا
فقط کافیست پای تو در میان باشد
نمیدانی برای تو خانوم بودن چه کیفی دارد!...
لحظه هایم مال تو به قیمت "صفر" تومن
همین که "تو" کنار "من" باشی ثروتمندترین انسانم
حال که آمده ای، کمی بیش از نوشیدن یک فنجان چای
کمی بیشتر از یک، دو بوسه بمان
کمی بیشتر از یک آغوش، یک گفتگوی عاشقانه
من سالها بوسه به تو بدهکارم
می بینی برای بیشتر ماندنت چقدر بهانه های زیبا دارم...
امشب به مهمانی تو می آیم
نه چشمان فریبنده ات را می خواهم و نه لبان خیس تب دارت را
مرا یک آغوش به وسعت دستانت کافی است
دلم گرفته... غم هایم را بغل کن
متنفرم از انسان هایی که دیوار بلندت را می بینند، ولی به دنبال همان یک آجر لق میان دیوارت هستند که،
تو را فرو بریزند...!
تا تو را انکار کنند...!
تا از رویت رد شوند...!
خدایـــــــــــــــــــــــــــــا
این روزهـــــــا حرفهـــــــــایم بوی ناشــــــکری می دهنــــد
امــــــا تــــــــــــــــــــو
به حساب تنهایی و دردی که میدانــــی بگـــــــذار.....
نه نرو... صبر کن قرارمان این نبود باید سکه بیندازیم...
اگر شیر امد تردید نکن که دوستت دارم...
اگر خط امد مطمئن باش که دوستدارت هستم..
صبر کن سکه بیندازیم، اگر دوستت نداشتم...ان وقت برو
تمام دنیا را هم به من بدهند
ذره اے جاے یک لحظـــه
حس آغـــوشـــت را
برایــــم نمیگیــرد
آغــوشت خود زنـدگے است
رهایـــــم نکــن...
باران که میبارد...
دلم برایت تنگ تر می شود...
بدون چتر...
من بغض می کنم...
اسمان گریه...
وای که چه دردی دارد...
اری، دلتنگی را میگویم...
به هر کسی که می رسی می گوید
ادم فقط یکبار عاشق می شود
دروغ است
تو باور نکن
مثلا خود من، هر روز، دوباره، عاشقت می شوم