شعر ماه من غصه نخور . . .

ماه من غصه نخور زندگی جزر و مد داره
دنیامون یه عالمه ادم خوب و بد داره

ماه من غصه نخور زندگی خوب داره و زشت

خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت

ماه من غصه نخور پنجرمون بازه هنوز

باغچمون غرق گلای عاشق و نازه هنوز

ماه من غصه نخور ماها که تب نمی کنند

ماها که از ادما کمک طلب نمی کنند

ماه من غصه نخور شمعدونیا صورتی اند

دلایی که بشکنند چون عاشقند قیمتی اند

ماه من غصه نخور کم کم داره بارون میاد

توی عاشقی باید نترسید از کم و زیاد

ماه من غصه نخور خاطره هامون کودکند

توی این بازی یه وقتایی دلا عروسکند

ماه من غصه نخور گلا میاند عیادتت

به نتیجه میرسه اخر یه روزی عبادتت

ماه من غصه نخور خیلیا تنهاند مث ما

خیلیا با زخمای زندگی اشناند مث ما

ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه

اونی که غصه نداشته باشه ادم نمیشه

ماه من غصه نخور حافظ واست باز میکنم

شعراشو میخونم و تو رو مداوا میکنم

ماه من غصه نخور دنیا رو بسپار به خدا

هر دومون دعا کنیم تو هم جدا منم جدا