ای رویای ابدیم

ای ممنوعه ی من ؟

چگونه و کجا و چرا ، پنهانت کنم ؟

مگر می توانم

وقتی تمام قافیه ی شعرهایم تویی!

وقتی تمام وجودم پر است از تو

نمی توانم !

بگذار شهره و مجنون دیوانه ی

این شهر شوم...

خوشبخت ترینم

که تو یارم هستی

هر لحظه و همواره

کنارم هستی

ای علت خنده های

مستانه ی من

تو رونق

بستان بهارم هستی

تنهایی من از اونجایی شروع شد که

میان این همه "بود" منتظر یکی بودم که "نبود"...