همیشه شعرهای مرا با لهجه ی گل ها شنیده ای

حالا از کدام باغچه قافیه بدزدم

وقتی نفس هایم نفس هایت را کم می آورد...

تمام آن چیزی که درباره ی تو در سرم هست

ده ها کتاب می شود

اما تمام چیزی که در دلم هست

فقط دو کلمه است

"دوستت دارم"

خدایـــــــــــــــــــــــــــــا

این روزهـــــــا حرفهـــــــــایم بوی ناشــــــکری می دهنــــد

امــــــا تــــــــــــــــــــو

به حساب تنهایی و دردی که میدانــــی بگـــــــذار.....

چند وقتیست هر چه می گردم

هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم

نگاهم اما...

گاهی حرف می زند، گاهی فریاد می کشد

و من همیشه به دنبال کسی می گردم

که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید

ای سرنوشت از تو کجا می توان گریخت؟

من راه آشیان خود از یاد برده ام

یک دم مرا به گوشه ای تنها رها مکن

با من تلاش کن که بدانم نمرده ام